Σε μια από τις ωραιότερες περιοχές των ανατολικών ακτών της Λέσβου, βρίσκεται το χωριό Πύργοι Θερμής, σε απόσταση 10 χιλιομέτρων βορειότερα από την πόλη της Μυτιλήνης. Μπροστά στην πανέμορφη αγκαλιά της νησιωτικής αυτής γης, ένας πανέμορφος κόσμος, γεμάτος με σπάνιες χάρες και εικόνες ιδανικές, ξεπροβάλλει μαζί με το φως του ήλιου, ζωγραφίζοντας με τα πιο φανταχτερά χρώματα τον ουρανό και τα σύννεφα, καθώς καθρεφτίζονται στα καταγάλανα νερά της θάλασσας του Αιγαίου. Αγκαλιάζουν στην απεραντοσύνη τους τούτη τη γη, σαν μια αρμονική συμφωνία που αποκαλύπτει τον παραδεισένιο και αγιασμένο τόπο της Θερμής, γαλήνιο, ήρεμο.
σ.α.

Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009

Η Θερμή εν έτει 1460μ.Χ.

Εκείνο το καλοκαίρι ήταν το πιο όμορφο και το πιο γλυκό των τελευταίων χρόνων. Το καλοκαίρι του 1460. Παρά τις δυσκολίες και τα κακά χαμπέρια που μας πλημμύριζαν από παντού το χαιρόμασταν εκείνο το καλοκαίρι…
Στην Θερμή το καλοκαίρι θρασομανούσε. Ασπρόφλογος ο ήλιος διαφέντευε την πλάτη χρυσαφίζοντας πάνω στο κιτρινωπό χορτάρι κι ασημώνοντας τις πλαγιές των ελαιώνων. Πέρα η θάλασσα με τις γλαυκές της ανταύγειες έστελνε κάθε απομεσήμερο το δροσερό της μελτέμι από την Ανατολή να χαιρετήσει τα φλογισμένα πρόσωπα και να σφραγίσει τις λιγωμένες ανάσες των ανθρώπων. Πέρασεν ο θέρος, τελειωμένα και τ’ αλωνίσματα. Ο σιγαλινός ύπνος του καλοκαιριού, οι καρποί, το κελάηδημα των πουλιών, εκείνα τα ασπρογάλανα σύννεφα σαν τρικάταρτα κάτεργα των κουρσάρων του παλιού καιρού, όλα ασάλευτα στις ράχες των βουνών ή πάνω από τη θάλασσα, ζωγράφιζαν τραγουδώντας τη γλύκα του καλοκαιριού...
Από το βιβλίο "Άγραφον, η Αποκάλυψη του Αγίου Ραφαήλ" του Φωτίου Λίτσα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου