Σε μια από τις ωραιότερες περιοχές των ανατολικών ακτών της Λέσβου, βρίσκεται το χωριό Πύργοι Θερμής, σε απόσταση 10 χιλιομέτρων βορειότερα από την πόλη της Μυτιλήνης. Μπροστά στην πανέμορφη αγκαλιά της νησιωτικής αυτής γης, ένας πανέμορφος κόσμος, γεμάτος με σπάνιες χάρες και εικόνες ιδανικές, ξεπροβάλλει μαζί με το φως του ήλιου, ζωγραφίζοντας με τα πιο φανταχτερά χρώματα τον ουρανό και τα σύννεφα, καθώς καθρεφτίζονται στα καταγάλανα νερά της θάλασσας του Αιγαίου. Αγκαλιάζουν στην απεραντοσύνη τους τούτη τη γη, σαν μια αρμονική συμφωνία που αποκαλύπτει τον παραδεισένιο και αγιασμένο τόπο της Θερμής, γαλήνιο, ήρεμο.
σ.α.

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Άγιος Θεόδωρος Χατζής ο Μυτιληναίος

Ο Άγιος Θεόδωρος ο Χατζής, γεννήθηκε στούς Πύργους Θερμής της Λέσβου. Έζησε τόν 18ο αιώνα, κατά τούς χρόνους της τουρκοκρατίας καί της πικράς δουλείας, όταν οι πολέμιοι του Χριστιανισμού είχαν εξαπλωθεί καί εγκατασταθεί στά πάτρια εδάφη των Ορθοδόξων Ελλήνων, γιατί ο διάβολος ως εχθρός της ειρήνης καί του Χριστιανισμού δεν θέλει να χαίρονται οι άνθρωποι καί να ζουν ήσυχα...

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Γιατί κόβουν τα ψαροκάϊκα;

Το είχα ακούσει το καλοκαίρι στο νησί. Δεν έδωσα σημασία. Προ ημερών το διάβασα σε έγκριτη εφημερίδα. «Το κράτος πληρώνει τους ψαράδες να κόψουν τα ψαροκάικά τους». Άλλη μια επιταγή της ΕΟΚ ή δική μας φαεινή ιδέα ; Γιατί όμως ;
Λένε για να σταματήσει η υπεραλιεία ώστε να μη τελειώσουν τα ψάρια (!) Μήπως έτσι θα επιτευχθεί η σωτηρία των ψαριών με τη θυσία φτωχών ψαράδων; Οι περισσότεροι ψαράδες που έχουν δικά τους ψαροκάικα είναι μεγάλοι στα χρόνια. Οι περισσότεροι απ' τους νεότερους που ασχολούνται με το επάγγελμα αυτό είναι βοηθοί ή μεροκαματιάρηδες. Αυτοί κι αν χάσουν μια δουλειά, βρίσκουν άλλη ή σ άλλο ψαροκάικο ή σ' άλλη στεριανή δουλειά. Οι μεγάλοι, όμως, τι κάνουν; Ποιος τους παίρνει στη δούλεψή του; Θα μου πείτε, ότι κόβοντας το καΐκι τους θα πάρουν κάποια λεφτά. Μάλιστα! Αλλά για πόσο καιρό θα κρατήσουν αυτά; Έτσι θα ρθει η στιγμή, σ ένα ή δυο χρόνια και θα είναι και απένταροι και χωρίς καΐκι. Ποιος θα προσλάβει στη δούλεψή του έναν γέρο ψαρά που δεν ξέρει τίποτα άλλο απ' τη θάλασσα; Αλλά ας τους αφήσουμε αυτούς Ας είχαν το νου τους κι ας μην παρασύρονταν απ' τα εύκολα λεφτά...

Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Ο ερχομός στη Θερμή του τελευταίου Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνου ΙΑ΄ Παλαιολόγου

Ολόκληρη η περιοχή της Θερμής στη Λέσβο, γνώρισε στο παρελθόν μεγάλες ιστορικές στιγμές που έμελλε να την κάνουν πασίγνωστη μέχρι σήμερα στα πέρατα του κόσμου. Μια εξ’ αυτών ήταν η λαμπρότατη υποδοχή που επεφύλαξαν στον ερχομό του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Κωνσταντίνου ΙΑ΄ του Παλαιολόγου, όταν επισκέφτηκε τον τόπο τούτο, όπου οι ετοιμασίες και η όλη τελετή της υποδοχής από τις αρχές και τους κατοίκους της πολιτείας ήταν αντάξιες της μεγαλειότητας του ηρωικού Βασιλέως της Αυτοκρατορίας...


Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

Ο Γρίπος (Πεζότρατα)

Ορισμός: Γρίπος: είναι το αλιευτικό μέσο παρόμοιο με την τράτα, που ρίχνεται σε μεγάλη έκταση σε λίμνες και θάλασσες με ομαλό βυθό και σέρνεται αργά , αργά από τη στεριά με σκοινιά.
Περιγραφή: Μια βάρκα με τους τρατάρηδες αφήνει ένα σχοινί στην μια άκρη της ακτής και αφού ξανοιχτεί λίγο αρχίζει να καλάρει το δίχτυ. Όταν τελειώσει το καλάρισμα η βάρκα πλησιάζει πάλι την ακτή και πετάει το άλλο άκρο του σχοινιού στους πεζούς τρατάρηδες, που αμέσως αρχίζουν να σύρουν την τράτα...

Ψάρεμα με Γρίπο - Θερμή ΛΕΣΒΟΣ


spigias

Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

Κάλαντα Χριστουγέννων, Πρωτοχρονιάς και Φώτων

Κάλαντα Χριστουγέννων
Καλήν εσπέραν άρχοντες,
αν είναι ορισμός σας,
Χριστού την Θείαν γέννησιν,
να πω στ' αρχοντικό σας.
Χριστός γεννάται σήμερον,
εν Βηθλεέμ τη πόλη,
οι ουρανοί αγάλλονται,
χαίρει η φύσις όλη...

Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011

Η Ελληνική Βασιλόπιτα

Το έθιμο της βασιλόπιτας, με τη συγκέντρωση των μελών της οικογενείας και με το τελετουργικό μοίρασμά της, σε όλα τα μέλη με την απαρχή στο Χριστό και στον Άγιο Βασίλειο και με το ιδιαίτερο μερίδιο του φτωχού και του ξενιτεμένου, αποτελεί ένα από τα ωραιότερα οικογενειακά έθιμα του ελληνικού λαού που τα τελευταία χρόνια έγινε κοινωνικό και συνηθίζεται σ' όλους τους κύκλους με σχεδόν οικογενειακό χαρακτήρα...