Σε μια από τις ωραιότερες περιοχές των ανατολικών ακτών της Λέσβου, βρίσκεται το χωριό Πύργοι Θερμής, σε απόσταση 10 χιλιομέτρων βορειότερα από την πόλη της Μυτιλήνης. Μπροστά στην πανέμορφη αγκαλιά της νησιωτικής αυτής γης, ένας πανέμορφος κόσμος, γεμάτος με σπάνιες χάρες και εικόνες ιδανικές, ξεπροβάλλει μαζί με το φως του ήλιου, ζωγραφίζοντας με τα πιο φανταχτερά χρώματα τον ουρανό και τα σύννεφα, καθώς καθρεφτίζονται στα καταγάλανα νερά της θάλασσας του Αιγαίου. Αγκαλιάζουν στην απεραντοσύνη τους τούτη τη γη, σαν μια αρμονική συμφωνία που αποκαλύπτει τον παραδεισένιο και αγιασμένο τόπο της Θερμής, γαλήνιο, ήρεμο.
σ.α.

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Η δημιουργία του όρου "λεσβία" λόγος περηφάνειας διαχρονικά για όλους του Λέσβιους και τις Λέσβιες

του Σπύρου Πιπερά
Οι αρχαίοι Αθηναίοι δεν συγχώρησαν ποτέ στους αρχαίους Λέσβιους (κι όχι μονάχα Μυτιληναίους) το γεγονός πως η κοινωνία τους είχε τοποθετήσει τη Γυναίκα δίπλα, στον Άντρα. Δεν συγχώρησαν ποτέ στην κοινωνία της Λέσβου πως αντί να υιοθετήσουν το αθηναϊκό πρότυπο και να κλειδώνουν τη σύζυγο στον γυναικωνίτη, για να διαφυλάξουν την καθαρότητα της ράτσας αλλά και για να μπορούν εκείνοι ανενόχλητοι, να κυνηγούν παλλακίδες και προστατευόμενους στα συμπόσια και τις παλαίστρες, οι Λέσβιοι έστελναν τα κορίτσια τους στους «μουσιπόλους οίκους»!...

 Εκεί δηλαδή όπου δίδασκαν γυναίκες σαν την Σαπφώ τα κορίτσια τους να μάθουν ποίηση και μουσική και τρόπους να φέρονται για να επιτελέσουν αύριο το ρόλο της οικοδέσποινας. Πρωτομάστορας στη συκοφάντηση της Λεσβιακής Ισότητας των Φύλων και τη διαστρέβλωση ο Αριστοφάνης και οι κωμωδίες του.
Πριν απ' αυτόν, από τους Αθηναίους μονάχα ένας Σόλων θέλησε να του τραγουδήσουν ποίημα εκείνης της Λέσβιας, της Σαπφούς, πριν κλείσει για πάντα τα μάτια του, και κοντά του ένας άλλος ισάξιος ο Πλάτων την ονόμασε Δεκάτη Μούσα. Μετά, στο δρόμο που άνοιξε ο Αριστοφάνης και η Αθηναϊκή Κωμωδία, οι Αθηναίοι άρχισαν την κατεδάφιση του προτύπου της Λεσβιακής Κοινωνίας και ιδιαίτερα της Λέσβιας. Μάλιστα για να κατηγορήσουν τις Αθηναίες, που έσπαγαν τα δεσμά του γυναικωνίτη κι έβγαιναν έξω και «τους τα χώναν», δηλαδή διεκδικούσαν κοινωνικές ελευθερίες, τις ονόμαζαν «ελευθεριάζουσες» και «λεσβιάζουσες». Προσέξτε όχι Λεσβίες, διότι Λεσβίες ήσαν οι γυναίκες που γεννήθηκαν και ζούσαν στην Λέσβο, αλλά «λεσβιάζουσες» δηλαδή γυναίκες που φέρονταν σαν να ήσαν από τη Λέσβο. Μετά βέβαια όσο το «λεσβιάζουσα» δεν απέδιδε, χόντρυναν το παιχνίδι: Τι τριβάδες, τι γυναικεράστριες και τελικά... λεσβίες, για να αποξενώσουν και πολιτικο-γεωγραφικά τις Αθηναίες, που τολμούσαν να διεκδικήσουν Κοινωνική Ελευθερία, κι από την ίδια την πατρίδα τους την Αθήνα! Ποιοι ήσαν οι τιμητές των Αθηναΐδων που διεκδικούσαν Κοινωνική Απελευθέρωση; Αυτοί που περνούσαν ώρες στα γυμναστήρια με τους προστατευόμενούς τους εφήβους...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου