Αρωματικά φυτά

Πύργοι Θερμής – ΛΕΣΒΟΣ

Από τα ακρογιάλια του χωριού, απλώνεται ο γραφικός κάμπος του, που εκτείνεται ως τους πρώτους λόφους. Από εκεί οι αλληλοδιαδεχόμενες βουνοσειρές, κατάφυτες από τα δάση των ελαιώνων, με κυρίαρχο το γκριζοπράσινο χρώμα τους, φθάνουν πέραν της Μονής του Αγίου Ραφαήλ, διαμορφώνοντας την πλούσια χλωρίδα του τόπου μας...
 Τα δώρα της πλάσης, πλουσιοπάροχα δοσμένα για τις ανάγκες κυρίως των ανθρώπων, ενδείκνυνται για μια ενδιαφέρουσα αναζήτηση μέσα στα μαγευτικά τοπία, που οι εικόνες τους εναλλάσσονται, ακολουθώντας μια εκπληκτική εναρμόνιση και ένα τέλειο συνταίριασμα της γης, των πετρωμάτων, των δέντρων και των φυτών. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην περιοχή, παρουσιάζουν τα αρωματικά φυτά, που είναι αυτοφυή και γίνονται υπέροχα και υγιεινά ροφήματα, δίνουν εξαίσιες γεύσεις και χρώματα στα φαγητά, φέρνοντας θαυμαστά αποτελέσματα για την υγεία των ανθρώπων, αφού από τα αρχαία χρόνια, αυτά τα φυτά χρησιμοποιούνται ως βότανα γιατρεύοντας ασθένειες.

Η Θερμή εν έτει 1460μ.Χ.

Εκείνο το καλοκαίρι ήταν το πιο όμορφο και το πιο γλυκό των τελευταίων χρόνων. Το καλοκαίρι του 1460. Παρά τις δυσκολίες και τα κακά χαμπέρια που μας πλημμύριζαν από παντού το χαιρόμασταν εκείνο το καλοκαίρι…

Στην Θερμή το καλοκαίρι θρασομανούσε. Ασπρόφλογος ο ήλιος διαφέντευε την πλάτη χρυσαφίζοντας πάνω στο κιτρινωπό χορτάρι κι ασημώνοντας τις πλαγιές των ελαιώνων. Πέρα η θάλασσα με τις γλαυκές της ανταύγειες έστελνε κάθε απομεσήμερο το δροσερό της μελτέμι από την Ανατολή να χαιρετήσει τα φλογισμένα πρόσωπα και να σφραγίσει τις λιγωμένες ανάσες των ανθρώπων. Πέρασεν ο θέρος, τελειωμένα και τ’ αλωνίσματα. Ο σιγαλινός ύπνος του καλοκαιριού, οι καρποί, το κελάηδημα των πουλιών, εκείνα τα ασπρογάλανα σύννεφα σαν τρικάταρτα κάτεργα των κουρσάρων του παλιού καιρού, όλα ασάλευτα στις ράχες των βουνών ή πάνω από τη θάλασσα, ζωγράφιζαν τραγουδώντας τη γλύκα του καλοκαιριού...

Από το βιβλίο "Άγραφον, η Αποκάλυψη του Αγίου Ραφαήλ" του Φωτίου Λίτσα