Σουσάμι, Ταχίνι, Χαλβάς και οι ευεργετικές δράσεις τους στον οργανισμό

Συντάκτης: Αλέξανδρος Γιατζίδης, Μ.D.,

ΣΟΥΣΑΜΙ

Το σουσάμι είναι ιδιαίτερα θρεπτικό και ωφέλιμο, γιατί περιέχει λιπαρές ουσίες σε μεγάλη αναλογία (30-40%). Τις εξάγουν εξασκώντας ισχυρή πίεση πάνω στους σπόρους. Το σουσαμέλαιο που βγαίνει με την ψυχρή αυτή μέθοδο είναι εξαιρετικά θρεπτικό και ωφέλιμο...

Ο χαρταετός

Από το έργο του Οδυσσέα Ελύτη "Ο Μικρός Ναυτίλος"

[...] Είδες ποτέ σου πολιτεία να σηκώνεται ψηλά; Δεμένη από χιλιάδες σπάγκοι ν’ ανεβαίνει στα ουράνια; Ε, λοιπόν, ούτε είδες ούτε θα μεταδείς ένα τέτοιο θάμα. Αρχινούσανε την Καθαρή Δευτέρα -ήτανε αντέτι- και συνέχεια την κάθε Κυριακή και σκόλη, ώσαμε των Βαγιών. Από του Χατζηφράγκου τ’ Αλάνι κι από το κάθε δώμα κι από τον κάθε ταρλά του κάθε μαχαλά της πολιτείας, αμολάρανε τσερκένια. Πήχτρα ο ουρανός. Τόσο, που δε βρίσκανε θέση τα πουλιά. Για τούτο, τα χελιδόνια τα φέρνανε οι γερανοί μονάχα τη Μεγαλοβδομάδα, για να γιορτάσουνε την Πασχαλιά μαζί μας...

Βόλτα στα μέρη μας...

GKARD

Παθήσεις του Προστάτη

Ο προστάτης είναι όργανο του γεννητικού συστήματος του άντρα και παίζει ρόλο στην αναπαραγωγή, παρόλο του ότι, λόγω της θέσης του, τα συμπτώματα των παθήσεών του είναι κυρίως από το ουροποιητικό σύστημα.

Οι κύριες παθήσεις του προστάτη είναι:...

Αλκυονίδες ημέρες

Ως Αλκυονίδες μέρες ονομάζονται από τους Έλληνες συνηθέστερα ημέρες του Ιανουαρίου κατά τις οποίες επικρατεί ωραίος καιρός με ηλιοφάνεια. Η ονομασία αυτή είναι αρχαία ελληνική και προέρχεται από τον Αριστοτέλη.

Οι ημέρες αυτές έλαβαν το όνομά τους ("αλκυόνιαι") από το μύθο της ελληνικής μυθολογίας τον σχετικό με το θαλάσσιο πτηνό Αλκυόνη, που αποτελεί την αλληγορική σημασία του ομώνυμου αστέρα Αλκυόνη των Πλειάδων που φέρεται με το όνομα του πτηνού. Ο αστέρας Αλκυόνη κατά την εποχή αυτή μεσουρανεί κατά τις εσπερινές ώρες και επομένως κατά τις ανέφελες νύκτες του Ιανουαρίου είναι ορατός στο σύμπλεγμα των Πλειάδων, ως κορωνίδα της Πούλιας, κατα τη δημώδη έκφραση, που σημαίνεται ως προς το ζενίθ, στην ψηλότερη περιοχή του ουράνιου θόλου. Εξ' αυτού του απλού φυσικού γεγονότος όλες οι συνεχόμενες ημέρες που είναι ορατός ο αστέρας Αλκυών ήταν πολύ φυσικό να ονομασθούν Αλκυονίδες...

Γκιουζλεμέδες

Στα χωριά και την πόλη της Μυτιλήνης, φτιάχνονται από τις νοικοκυρές του νησιού οι γκιουζλεμέδες, τα γευστικότατα χειροποίητα πιτάκια, με τον παραδοσιακό τρόπο που έμαθαν από γενιά σε γενιά...

Τσικνοπέμπτη

Την Πέμπτη ημέρα της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου, πολύς κόσμος, Χριστιανοί και μη, τρώνε την ημέρα αυτή κρεατικά, έχοντας εθυμοτυπικά θεσπίσει σαν γιορτή αυτή την ημέρα, αν και δεν είναι γιορτή, χωρίς να ξέρουν οι περισσότεροι για πιο λόγο γίνεται αυτή η κρεατοφαγία. Υπάρχουν δε και μερικοί ψευδοφιλόσοφοι και παριστάμενοι τους ιστορικούς, οι οποίοι αναζητούν τις ρίζες αυτού του λεγόμενου ως εθίμου στις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων και των Ρωμαίων αν και δεν έχει καμία σχέση με τελετές.
Την ημέρα αυτή επειδή όλα τα χριστιανικά σπίτια ψήνουν κρέας και ο καπνός, δηλαδή η τσίκνα, είναι διάχυτη παντού, δώθηκε και η ονομασία στην ημέρα που ονομάστηκε Τσικνοπέμπτη ή Τσικνοπέφτη και η οποία σε πολλούς κοιλιόδουλους, λαίμαργους και γαστρίμαγους έγινε αφορμή για κατ' επέκταση γλέντι και ξεφάντωμα, παραποιώντας την έννοια της κρεοφαγίας την παρούσα ημέρα, που έγκειται στο γεγονός ότι οι πραγματικοί Χριστιανοί παύουν από την επόμενη μέρα να τρώγουν κρέας λόγω της επερχόμενης Μεγάλης Τεσσαρακοστής...

Η Μυτιληνιά Διάλεκτος

Η Διάλεκτός μας

Α. Οι Νεοελληνικές διάλεκτοι

Σήμερα, και κυρίως ύστερα από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, οι τοπικές διαφοροποιήσεις της νεοελληνικής γλώσσας (διάλεκτοι) παρουσιάζουν εικόνα παρακμής, και σε μερικές περιπτώσεις έχουν εξαφανιστεί εντελώς (π.χ. η μικρασιατική διάλεκτος της Καππαδοκίας). Γενικά οι νεοελληνικές διάλεκτοι αποτελούν σήμερα στοιχείο πολιτισμικής παράδοσης παρά ζωντανή γλώσσα. Τα Λεσβιακά ιδιώματα όπως και όλα τα νεοελληνικά γενικότερα, αλλά και κάτω από την πίεση κοινωνικοοικονομικών παραγόντων (αλλαγή στις δομές των παραδοσιακών κοινωνιών που συντηρούσαν τις τοπικές γλωσσικές μορφές) και της ευρείας χρήσης της κοινής μορφής της Νέας Ελληνικής (εξάπλωσή της μέσω της υποχρεωτικής εκπαίδευσης και των ΜΜΕ) όχι μόνο χρησιμοποιούνται από όλο και λιγότερους ομιλητές (κυρίως ηλικιωμένους) αλλά και συνεχώς αλλοιώνονται σε όλα τους τα επίπεδα (φωνητική, μορφολογία, λεξιλόγιο), τείνοντας να αφομοιωθούν με την κοινή Νέα Ελληνική. Σήμερα λοιπόν θα σας απασχολήσω με το να σας παρουσιάσω ένα μέρος των χαρακτηριστικών της λεσβιακής διαλέκτου. Τις πληροφορίες άντλησα από το βιβλίο των Δημήτρη και Γιάννη Παπάνη «Λεσβιακή Λαογραφία, Λεξικό της Αγιασώτικης διαλέκτου» έκδοση Δήμου Αγιάσου, Μυτιλήνη 2000, το βιβλίο του Περικλή Χατζημιχαλάκη, «Αντισσσιώτικα, Λαογραφικά, Πολιτιστικά, Γλωσσολογικά» Καλλιθέα 1995...

«Ήταν γραφτό του»

Στο χριστιανικό λαό μας επικρατεί ακόμη, δυστυχώς, άγνοια των αληθειών της πίστεώς μας. Καί τούτο γιατί ο ανάδοχός μας δεν φρόντισε να μας διδάξει την πίστη, οι γονείς μας δεν ήξεραν πιο πολλά καί εμείς δεν κάναμε καμιά προσπάθεια με τη μελέτη, τα κηρύγματα καί μία αγία ζωή, να μάθουμε αυτές τις αλήθειες. Έτσι μείναμε στην άγνοια καί την πλάνη...

Ανθισμένη αμυγδαλιά

Η αμυγδαλιά, η νυφούλα του χειμώνα, κατά τον Παπαδιαμάντη ‘’ενθυμίζει πρώιμα όνειρα νεότητας ανυπόμονου’’ και σύμφωνα με θέμα της εφημερίδας ΒΗΜΑ είναι χάρμα οφθαλμών αυτή την εποχή οι ανθισμένες αμυγδαλιές. Οι οποίες δεν είναι, βέβαια, «τρελές που ανθίζουν μέσα στον χιονιά». Η αμυγδαλιά, από τη στιγμή που παράγει μύγδαλα (τα οποία είναι τα σπέρματα με τα οποία δίνουν ζωή στο νέο φυταράκι) εκπληρεί τον προορισμό της με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Σύμφωνα μάλιστα με πρόσφατες μελέτες που έγιναν στο Ισραήλ, αν άνθιζε αργότερα θα είχε τον κίνδυνο να εξαφανιστεί. Τούτο επειδή τα λουλούδια της είναι ατελή και δεν τα προτιμούν τα έντομα όταν έχουν άλλη δυνατότητα. Δηλαδή, να πάνε να πάρουν νέκταρ από ένα άλλο λουλούδι. Οπότε δεν θα μεταφέρουν τη γύρη από το αρσενικό λουλούδι της αμυγδαλιάς στο θηλυκό για να γονιμοποιηθεί. Όταν όμως η αμυγδαλιά ανθίζει νωρίς, προλαβαίνει τα πρώτα έντομα που εμφανίζονται προσφέροντάς τους τροφή σε μια εποχή που τίποτε άλλο δεν είναι διαθέσιμο...