«Φυλάξτε τά συνήθεια μας, γιορτάστε ὅπως οἱ πατεράδες σας, καί μή ξεγελιώσαστε μέ τά ξένα κι ἄνοστα φράγκικα πυροτεχνήματα»

Τοῦ Φώτη Κόντογλου

Τά Χριστούγεννα, τά Φῶτα, ἡ Πρωτοχρονιά, κ’ ἄλλες μεγάλες γιορτές, γιά πολλούς ἀνθρώπους δέν εἶναι καθόλου γιορτές καί χαρούμενες μέρες, ἀλλά μέρες πού φέρνουνε θλίψη καί δοκιμασία. Δοκιμάζονται οἱ ψυχές ἐκεινῶν πού δέν εἶναι σέ θέση νά χαροῦνε, σέ καιρό πού οἱ ἄλλοι χαίρουνται. Παρεκτός ἀπό τούς ἀνθρώπους πού εἶναι πικραμένοι ἀπό τίς συμφορές τῆς ζωῆς, τούς χαροκαμένους, τούς ἄρρωστους, οἱ περισσότεροι πικραμένοι εἶναι ἐκεῖνοι πού τούς στενεύει ἡ ἀνάγκη νά γίνουνε τοῦτες τίς χαρμόσυνες μέρες ζητιάνοι, διακονιαρέοι. Πολλοί ἀπ’ αὐτούς μπορεῖ νά μή δίνουνε σημασία στή δική τους εὐτυχία, μά γίνουνται ζητιάνοι γιά νά δώσουνε λίγη χαρά στά παιδιά τους καί στ’ ἄλλα πρόσωπα πού κρέμουνται ἀπ’ αὐτούς. Οἱ τέτοιοι κρυφοκλαῖνε ἀπό τό παράπονό τους, κι’ αὐτοί εἶναι οἱ πιό μεγάλοι μάρτυρες, πού καταπίνουνε τήν πίκρα τους μέρα νύχτα, σάν τό πικροβότανο...

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!

Στην Ελλάδα του 2016, στην χώρα της ευημερίας χωρίς ανάπτυξη, της ελευθερίας χωρίς ιδία βούληση, της ανταμοιβής του θύτη με κρατικό χρήμα για την κρίση που προξένησε, της ερήμην ποινικοποίησης του θύματος λόγω φορο-αδυναμίας, της απονομής της δημοκρατίας ως έπαθλο στον πλειοδότη ενός πλειστηριασμού, σαν μια απονομή ελιάς στον πιο ανεξιχνίαστα ντοπαρισμένο αθλητή, του εξευτελισμού της αξίας της ψήφου σε πλέον μικρότερης του ψηφοδελτίου και της “ακαλιμπράριστης” πλέον ηλεκτρονικής ζυγαριάς που βαστιέται από την δικαιοσύνη, τότε σίγουρα στην χώρα αυτή, η γαλήνη και η αρμονία ανήκει σε εκείνους τους Έλληνες και στα εκείνα τα πλάσματα, που προσανατολίζονται σε μια τελείως διαφορετική τάξη πραγμάτων...

Τα σύνορα της δικής μας καρδιάς…

Προς τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν

του Λεωνίδα Κουμάκη, μέλους ΙΗΑ.

Ο ψευτο – σουλτάνος της Άγκυρας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει πρόσφατα καθιερώσει μια επαναλαμβανόμενη και συνεχή αναφορά στα «σύνορα της καρδιάς των Τούρκων», όπως τα καταλαβαίνει ο ίδιος, που δεν ταυτίζονται βέβαια με τα σημερινά φυσικά σύνορα της Τουρκίας προκειμένου να στριμωχτούν σε αυτά και όλες οι νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις του. Αυτοδιαφημίζεται μάλιστα, πως τάχα, παραδίδει και «μαθήματα ιστορίας».

Εμείς βέβαια γνωρίζουμε πολύ καλά πως αντί για «μαθήματα ιστορίας» παραδίδει μαθήματα επικίνδυνου λαϊκισμού σε ανιστόρητους και αμόρφωτους ανατολίτες. Γιατί κάθε μορφωμένος άνθρωπος, Τούρκος ή Έλληνας, ασφαλώς και γελάει όταν ακούει τον σύγχρονο Τσαουσέσκου της Τουρκίας να αναφέρεται στα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου ισχυριζόμενος πως «Σε αυτά τα νησιά έχουμε την ιστορία μας, τα μνημεία μας, τα τζαμιά μας!»...

Μη το ξεχνάς! Είσαι Ορθόδοξος Έλλην

Δυστυχώς, πολλοί το λησμονούν ή και το… προδίδουν! Αλλά τ’ όνομά σου μήπως το λησμονάς; Ποιος λησμόνησε ποτέ τ’ όνομά του; Ποιος λογικός αγνοεί τα στοιχεία της ταυτότητάς του;

Μη το ξεχνάς! Είσαι Ορθόδοξος Έλλην. Έχεις τον ωραιότερο και υψηλότερο και τιμητικότερο τίτλο στον κόσμο. Και μην ανησυχείς! Δεν πρόκειται για σχήματα λόγου ή για σωβινισμούς! Ποτέ. Αυτή είναι μια ιστορική αλήθεια, γι’ αυτό και γνήισα και αυθεντική και αναμφισβήτητη.

Από τότε, που κηρύχτηκε στην Ελλάδα ο Ιησούς Χριστός, ο αληθινός Θεός και Σωτήρας του κόσμου, οι θεοί του μύθου και της πλάνης, εκθρονίστηκαν από τον Όλυμπο και χάθηκαν στης απάτης το έρεβος. Από τότε, «η Χάρις και η αλήθεια δια Ιησού Χριστού εγένετο» (Ιω. Α’ 17). «Ο Ελληνισμός έχει αποκτήσει αιώνιο χαρακτήρα μέσα στην Εκκλησία», γράφει ο π. Γ. Φλωρόφσκυ. «Ένας μόνο τρόπος υπάρχει, για να είναι η θεολογία μας καθολική: να είναι Ελληνική». Με αυτό το πνεύμα του Χριστιανικού Ελληνισμού ή της Ελληνορθοδοξίας ήταν εμπνευσμένες οι τελευταίες υποθήκες του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς, όταν έλεγε στα πνευματικά του παιδιά: «Να αγαπάτε τους Έλληνας, διότι αυτοί μας οδήγησαν εις την πίστη του Χριστού και αυτοί διατηρούσι την Πατερικήν Παράδοσιν της Ορθοδοξίας»..

Στον Άγιο Νικόλα τον παλιό...

https://el-gr.facebook.com/LoutropoleThermes/

Το γρι-γρί της αλεπούς στη Θερμή

 

Πόσες αναμνήσεις μας φέρνουν αυτές οι παλιές φωτογραφίες; Ποιοι από τους παλιούς εδώ στην περιοχή μας, αλλά και σ' όλο το νησί δεν έχουν να θυμηθούν μόνο όμορφες στιγμές, βλέποντας αυτό το ξακουστό καΐκι, αυτούς τους έντιμους και καλόκαρδους θαλασσινούς, που άφησαν εποχή στον τόπο μας. Το γρι-γρι της "αλεπούς", τα τρία αδέρφια, ο Νικόλας, ο Χαρίλαος και ο Στέλιος, με το πλήρωμά τους, αδερφωμένοι όλοι, δουλευτές της θάλασσας, μοχθηροί βιοπαλαιστές, απλοϊκοί εκφραστές της ήσυχης ζωής. 

Όσοι έζησαν μέσα στο καΐκι, έστω και ως περιηγητές, καταλαβαίνουν τις ομορφιές αρμενίζοντας στα καταγάλανα νερά του Αιγαίου και στις δαντελωντές αγκάλες του νησιού, αναζητώντας κοπάδια ψάρια τη μέρα, και μαζεύοντάς τα τη νύχτα κάτω από το φως της λάμπας, έτοιμοι για καλάρισμα και ύστερα για μπαλιγάρισμα των ψαριών με τα κοφίνια μέσα από το σάκο, μέχρι να γεμίσουν όλη την κουβέρτα του καϊκιού, σε σημείο που να μην μπορείς να σταθείς! Και ύστερα στο λιμάνι. Κόσμος, ομορφιές, όλα σαν ζωγραφιές μέσα στη μνήμη του κάθε τυχερού που αξιώθηκε να ζήσει τούτες τις εξαίσιες στιγμές.

Τι άνθρωποι, τι ιστορίες, τι περιπέτειες, τι αναμνήσεις;
σ.α.
 

Πόσο καλό κάνει στην υγεία σας το θαλασσινό νερό!- Τι έλεγε ο Ιπποκράτης

Ο Ιπποκράτης χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τη λέξη «θαλασσοθεραπεία» για να περιγράψει τις θεραπευτικές επιδράσεις του θαλασσινού νερού. Οι αρχαίοι Έλληνες εκτίμησαν τα οφέλη για την υγεία και τα πλούσια μεταλλικά στοιχεία του νερού.

 

Μεταξύ των πολλών πλεονεκτημάτων, το κολύμπι σε θαλασσινό νερό μπορεί να βελτιώσει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, να προωθήσει τη συνολική ευημερία και να ενυδατώσει το δέρμα. Μια βουτιά στη θάλασσα μπορεί να βελτιώσει ακόμα τη διάθεση και την υγεία σας...

Χριστός, γονείς καί διδάσκαλοι, μας έμαθαν να αγαπάμε!!!

του Στρατή Ανδριώτη

Εν μέσω της ανθρωπιστικής, προσφυγικής και οικονομικής κρίσης, πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται, γιατί οι Έλληνες δείχνουν αγάπη και αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, ενώ πολλές ασιατικές και ευρωπαϊκές χώρες αντιτάσσουν αδιαφορία, μίσος καί κακία.

Η Λέσβος, μαζί με τα υπόλοιπα ελληνικά νησιά καί σύσσωμη την Ελλάδα, δέχονται τα βάρη πολλών δοκιμασιών, μέσα από τις οποίες αναδεικνύεται περίτρανα το μεγαλείο και η ανθρωπιά των ταπεινών Ελλήνων πολιτών, που αψηφούν τα πολλαπλά προβλήματα που αδίκως επιφορτώθηκαν, επειδή βαλτοί πολιτικοί καταχράστηκαν και κακοδιαχειρίστηκαν επίτηδες την οικονομία της χώρας, καθιστώντας προβληματικό το καθετί, ώστε να δημιουργηθεί ένα υπέρογκο χρέος, με σκοπό το ξεπούλημα κυρίως του πλούσιου υπεδάφους και οτιδήποτε άλλου θα απέτρεπε την ανάπτυξη, για να επέλθει η κατάρρευση του ελληνικού κράτους, λογαριάζοντας όμως χωρίς τον ξενοδόχο!...

ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ ΣΤΑ ΠΙΑΤΑ ΜΑΣ

apantaortodoxias

Μυστικά της Γιαγιάς...

Έχομε τηγανίσει ψάρια. Για να μη μυρίζει το σπίτι σε ένα μπρίκι βράζομε κανέλα…

· Για να μην κολλάνε τα καινούργια σκεύη βράζω πρώτα γάλα.

· Για να είναι μαλακά τα ρούχα μία κουταλιά σόδα φαγητού.

· Για να μην γλιστρούν τα παπούτσια κόψτε μία πατάτα και περάστε τα από κάτω.

· Κρασί κόκκινο αν πέσει στο χαλί ρίξτε ψιλό αλάτι.

· Για να διατηρηθούν οι πατάτες σκληρές 2-3 μήλα ανάμεσά τους...

Η Μεγάλη Σαρακοστή: «Ένας τρόπος ζωής»

Με την παρακολούθηση των Ακολουθιών, με τη νηστεία, ακόμα και με την προσευχή σε τακτά διαστήματα, δεν εξαντλείται η όλη προσπάθεια στη διάρκεια της Μεγάλης Σαρακοστής. Ή μάλλον για να είναι όλα αυτά αποτελεσματικά και να έχουν νόημα, πρέπει να υποστηρίζονται και από αυτή την ίδια τη ζωή.

Χρειάζεται δηλαδή ένας «τρόπος ζωής» που να μην έρχεται σε αντίθεση με όλα αυτά και να μην οδηγεί σε μια «διασπασμένη» ύπαρξη. Στο παρελθόν, στις ορθόδοξες χώρες η ίδια η κοινωνία πρόσφερε μια τέτοια υποστήριξη με τον συνδυασμό που είχε στα έθιμα, στις εξωτερικές αλλαγές, με τη νομοθεσία, με τους δημόσιους και ιδιωτικούς κανονισμούς, με όλα δηλαδή όσα περιλαμβάνονται στη λέξη πολιτισμός. Κατά τη Μεγάλη Σαρακοστή ολόκληρη η κοινωνία υποδεχόταν ένα συγκεκριμένο ρυθμό ζωής, ορισμένους κανόνες που υπενθύμιζαν στα άτομα-μέλη της κοινωνίας την περίοδο της Σαρακοστής...

Ένας μικρός μελισσοκόμος αφηγείται τις εμπειρίες του

 Πώς αγάπησα τις μέλισσες και το μέλι 

του Άγγελου Ανδριώτη

 

Ήμουν πέντε χρονών όταν άρχισα να ενδιαφέρομαι για τις μέλισσες. Αιτία ήταν ο νονός μου, που μια Κυριακή με πήρε μαζί του για να ελέγξουμε τα μελίσσια. Μου άρεσε πάρα πολύ η διαδικασία, έμαθα πολλά πράγματα για τις μέλισσες, γι αυτό και θέλω να τα μοιραστώ μαζί σας...