Ω ΣΑΡΛΙΤΖΑ! Ω ΣΑΡΛΙΤΖΑ!

Το «Σάρλιτζα» είναι ένα ξενοδοχείο. Ή μάλλον: ήταν ένα ξενοδοχείο… το « Σάρλιτζα »! Ή μάλλον: Μια φορά κι ένα καιρό, ήταν ένα ξενοδοχείο που το έλεγαν «Σάρλιτζα ». Μεσουρανούσε σ’ ολόκληρη τη Λέσβο με τον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα του, εκείνο το ξενοδοχείο. Σε μένα προσωπικά ασκούσε μια μαγεία, μια ιδιαίτερη γοητεία, όποτε, παιδί ακόμα, βρισκόμουν στην παραλία της Θερμής, μέρες καλοκαιριού, για τις διακοπές της οικογένειας. Η ειδυ...λλιακή του μορφή, τα φώτα, οι μουσικές, οι λαμπεροί επισκέπτες του, ο ανακτορικός του κήπος, όλα αυτά, μου έδιναν τότε την εντύπωση ότι η Λέσβος, με την υπεροψία μιας παλαιϊκής αρχοντιάς, ήταν σα να ΄κλεινε το μάτι στις κορυφογραμμές της αντικρινής Ανατολής, καθώς αυτές φωτίζονταν από τη πιο μυστηριακή Πασιφάη του κόσμου...

Είχα απλώσει, θυμάμαι, στις βεράντες και τα γρυλωτά παράθυρα του πολλές από τις παιδικές μου φαντασιώσεις… Βρέχονταν από την αλμύρα της διπλανής μικρής θάλασσας και μοσχομύριζαν απ’ την ανάσα του σχίνου και της ρίγανης. Η τραχειά φωνή του μπάρμπα-Νικόλα απ’ την κουρασμένη ανεμότρατα, που την έδενε, μαζί με τα ταπεινά όνειρά του, στον απέναντι μόλο, τις έπαιρνε και τις σήκωνε, και τις σκόρπαγε χρυσόσκονη στο πράσινο ποτάμι του αρχιπέλαγους.
Τώρα, πενήντα χρόνια μετά, κάτοικος πια της Θερμής, όταν περνώ μπροστά από το « Σάρλιτζα », ούτε ονειρεύομαι, ούτε γητεύομαι, ούτε καν δακρύζω, παρά μόνο οργίζομαι για τη μιζέρια, για την κατάντια, για το έγκλημα! Γιατί έγκλημα είναι να μαραζώνει μια από τις πιο όμορφες γωνιές της κατακαημένης πατρίδας, από την ψυχρότητα της ψυχής και τη μιζέρια της σκέψης κάποιων μικρομεσαίων λογιστών της ζωής, που, από μακριά επιμένουν να γκρινιάζουν την ώχρα της πέτρας και το κόκκινο των κεραμιδιών μας με αριθμούς και μισόλογα.
Η ψυχή μας όμως, όλων όσων κατοικούμε εδώ, μένει άγρυπνη και ορθή. Και θα μιλήσει, πρέπει να μιλήσει χωρίς μισόλογα. Καθαρά και αποφασιστικά.
Καιρός του σπείρειν…καιρός του θερίζειν!
Ηλίας Κουρτζής

 

 https://el-gr.facebook.com/LoutropoleThermes