Με αξίωσε ο Θεός να ψελνω στον Ενοριακό Ναό του χωριού μου. Οι φετινές Άγιες ημέρες στιγματίστηκαν από την κεκλεισμένων των θυρών τέλεση των Ιερών Ακολουθιών.
Είναι συγκινητικό, στενάχωρο, λυπηρό, αποκαρδιωτικό, να συμμετέχεις σε ότι ωραιότερο υπάρχει στη ζωή μας και να είναι άδεια η Εκκλησία, άδεια τα στασίδια, μόνα τους τα εικονοστάσια, χωρίς να μπορεί να τα προσκυνήσει κανείς.
Αισθάνεσαι να κλαίει η ψυχή σου, για την μάνα και τον πατέρα που κλαίνε επειδή δεν επιτρέπεται να προσκυνήσουν τον Νυμφίο Χριστό, τον Εσταυρωμένο Χριστό, τον Αναστάντα Χριστό!
Κλαίει η ψυχή σου για την μάνα και τον πατέρα που δεν μπορούν να ακούσουν τα παιδιά τους που ψέλνουν τους υπέροχους Θείους Ύμνους...