Στη θέση ενός σχηματιζόμενου μικρού υψώματος με την ονομασία «Τρεις Άγιοι», επί του κεντρικού δρόμου που διασχίζει το χωριό των Πύργων Θερμής στη Λέσβο, πλάι σ’ ένα εξωκλήσι του Ταξιάρχη, βρίσκονται ερειπωμένα θεμέλια και τοιχώματα παλαιοχριστιανικού ναού, τιμώμενου στα παλιά χρόνια στην μνήμη του Αγίου Ευστρατίου, σύμφωνα με την μοναδική σωζόμενη μαρτυρία Άγγλου περιηγητή...
Εντός αυτού του κατεστραμμένου παλαιού ναού, υπάρχει υπαίθριο εξωκλήσι της Παναγίας Γοργοϋπηκόου που ιδρύθηκε μεταγενέστερα εις ανάμνηση υπερφυούς θαύματος της Παναγίας.
Εντός αυτού του κατεστραμμένου παλαιού ναού, υπάρχει υπαίθριο εξωκλήσι της Παναγίας Γοργοϋπηκόου που ιδρύθηκε μεταγενέστερα εις ανάμνηση υπερφυούς θαύματος της Παναγίας.
Ιδρυτής του προσκυνήματος είναι ο Ιερομόναχος π. Παχώμιος Σούγιουλτζης, λίγο καιρό μετά την τοποθέτησή του ως Ιερέας του χωριού το 1950, προερχόμενος από την Ιερά Μονή Ξηροποτάμου του Αγίου Όρους. Ξεκινώντας την 32ετή θητεία του στην ενορία και ευλαβούμενος την Παναγία Γοργοϋπήκοο, δημιούργησε το παρεκκλήσι στη μέση του προϋπάρχοντος παλαιού ναού, στο οποίο εισερχόμαστε κατεβαίνοντας πέντε μικρές βαθμίδες, με τα πλαϊνά κυκλικά τοιχώματα που συγκρατούν τις προσχώσεις χωμάτων, να είναι ξηροτρόχαλα κτισμένα και η μικρή Αγία Τράπεζα να κείται επί του παλαιού Αγίου Βήματος, στηριζόμενη πάνω σε αρχαία κολώνα. Εξωτερικά της εισόδου του παρεκκλησίου, υψώνεται μεγάλο δρυ, σκεπάζοντας με την σκιά του όλο το ύψωμα, σύμφωνα με την συνήθεια των παλαιών χριστιανών να φυτεύουν αυτά τα επονομαζόμενα «ιερά δέντρα», ως σημεία υπάρξεως ναών.
Το θαύμα της Παναγίας που τιμάται σ’ αυτό το παρεκκλήσι, συνέβη στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου του Αγίου Όρους το 1664, όταν ο τραπεζάρης της Μονής ονόματι Νείλος, περνούσε συχνά μπροστά από την εικόνα της Παναγίας κρατώντας αναμμένα δαδιά για την υπηρεσία του στην τράπεζα. Ξαφνικά άκουσε μια φωνή να τον επιτιμά και να του λέγει να μην ξαναπεράσει από μπροστά της γιατί με τα δαδιά κάπνιζε την εικόνα της. Ο μοναχός δεν έδωσε σημασία, ώσπου ή Παναγία τον επιτίμησε ξανά, αφήνοντάς τον τυφλό. Ο Νείλος από τότε στεκόταν μπροστά στην εικόνα της, παρακαλώντας την Παναγία να τον συγχωρέσει. Η δέησή του εισακούσθηκε και θεραπεύθηκε όταν φωνή προερχόμενη από την εικόνα τον πληροφόρησε ότι στην δική της μετά Θεόν προστασία και σκέπη θα έπρεπε να καταφεύγουν σε κάθε ανάγκη τους οι μοναχοί. Αυτή τους ακούει γρήγορα γιατί το όνομά της είναι Γοργοϋπήκοος!
Εις ανάμνηση αυτού του θαύματος, κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου, συνάζονται και εδώ στο χωριό, όλοι οι Χριστιανοί στο παρεκκλήσι της Γοργοϋπηκόου για να τιμήσουν την Παναγία.
Στρατής Ανδριώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου